Παρασκευή 11 Μαΐου 2012


πάμε;


Βρήκα ένα άγουρο πλοιάριο μέσα στα αρχαία ιερά των ματιών σου.
Με ανατριχιασμένη καρίνα.
"Μην ξεχνάς ν' ανασαίνεις την άνοιξη!"
(και να ταξιδεύεις, συμπληρώνω σιωπηλά)
Σοφές κουβέντες πέφτουν πάνω στο τραπέζι αναπηδώντας
σαν κέρματα.
Κορώνα ή Γράμματα;
Κερδίζεις στα λόγια.
Κερδίζω στα μάτια.
Χαμένοι κι οι δυο.
Ένα συννεφιασμένο δειλινό αποκοιμιέται συχνά πάνω στα χείλια σου.
Μ' ένα άστρο μονάχα.
Μονάκριβο.
Μασώντας τα φιλιά σου
- λέω -
θα είναι σα να γεύεσαι το Άπειρο.
Χυμό από άγρια σμέουρα και οργισμένο αψέντι.
Η λέξη μεταίχμιο πάντα μου φέρνει στο μυαλό
ένα ανθισμένο ναρκοπέδιο.
Ερωτευμένο.
Τι όμορφη βόλτα όμως...
Πάμε;