Εσύ...

μου λείπει η ζωή που ονειρεύτηκα μαζί σου

τα βήματά μας που βολτάριζαν πλάι - πλάι

στις άκρες μιας απέραντης θάλασσας

κι εκείνο το "αχ!" του ξαφνιάσματος

καθώς μια αναπάντεχη βροχή

μπερδευόταν στα μαλλιά σου...

μου λείπει το πρωινό σου γέλιο στον καθρέφτη

κι ο τρόπος που τραβούσες την κουρτίνα,

οι κλεμμένες γουλιές απ' τον καφέ μου

και το τσιγάρο που συνήθως ξεχνούσες

αναμένο στο τασάκι...

το γέλιο σου που γλίστραγε μες στο φωταγωγό

η καλημέρα που κελαρυστά

με ακολουθούσε στις σκάλες

το μήνυμα που αναβόσβηνε

ξεχειλλίζοντας στην τσέπη μου...

"σ' αγαπώ! να προσέχεις!"

ψωμί κομμένο με τα δάχτυλα

μυρωδιά ευτυχίας στο διπλωμένο τραπεζομάντηλο

ψίχουλα σκορπισμένα στο μπαλκόνι...

τι είναι ο έρωτας?

μια καθημερινότητα που διαρκώς επαναλαμβάνεται

κι ενώ είναι ίδια δεν παλιώνει ποτέ...

κι ένα χαμόγελο που φοράς στραβά

και λάμπει σαν ανοιξιάτικη μέρα

κι ας βρέχει...

μου λείπει η ζωή που ονειρεύτηκα μαζί σου...

το ξύπνημα του πρωινού

της νύχτας το χάδι

πάνω μου και γύρω μου

παντού μπλε...

ουρανός και θάλασσα

κι αρμύρα στα χείλια σου απ' τα φιλιά του ανέμου...

μου λείπεις Εσύ...