Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

δεν θέλω να γίνω ελέφαντας...


να μιλήσουμε
είπες...
λόγια,
πάλι λόγια,
μπλα! μπλα! μπλα!
λόγια που ξεχάστηκαν αφημένα στους ανέμους,
διάτρητα γίναν απ' τις βροχές
και τώρα μπάζουν από παντού χειμώνα
ποιος το περίμενε να βρέξει τόσο πολύ?
είπες...
τα σύμφωνά σου καρφιά σκουριασμένα
με βία κρατούν στην θέση τους
εικόνες απ' το χτες που ξεθώριασαν
ούτε η μνήμη πια
δεν κάνει τον κόπο να τις κοιτάξει
- αγάπη μου, δεν θέλω να γίνω ελέφαντας -
δεν ακούς...
οι λέξεις μου μικρά πολύχρωμα φτερά
χορεύουν στο κενό
κι ύστερα επιπόλαια επιχειρούν το σάλτο του θανάτου
στην χτεσινή αστραπή
ακόμα το Εγώ σου φωτογράφιζες
στο κάδρο του ξεχαρβαλωμένου παράθυρου
κι ας έκρωζε πένθιμα το σπασμένο παντζούρι
τε - λος!
τε - λος!
τε - λος!
- αγάπη μου δεν θέλω να γίνω ελέφαντας -
- δεν θέλω να γίνω ελέφαντας - *
δεν υπάρχει καθόλου αγάπη σ' αυτό
μονάχα ταραχή!
δεν θέλω!
----------
με σκουντάς απαλά,
ανάβεις το φως,
μου σκουπίζεις το μέτωπο
"όνειρο ήταν - λες - πάει πέρασε"
-----------
δίπλα στο κρεβάτι μας
ένα σπασμένο σκοινί
φυλλοροούσε...
------------
κλείσε το φως!
...

* εμπνευσμένο απ' το βιβλίο του Χ. Μπουκάι
"Να σου πω μια ιστορία" εκδ. Opera

4 σχόλια:

Maria είπε...

Βιβλίo αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας (λέω...)
"να σου πω μια ιστορία" έχει ενδιαφέρον καλησπέρα Arm!

Μαρία Μ. Στρίγκου είπε...

καλησπέρα κι εδώ κυματάκι μου! καλώς βρεθήκαμε!

Maria είπε...

για τις photo...τι να πω? (ΥΠΕΡΟΧΕΣ)
για το "While The Trees Sleep"
Mmmm...

Mina είπε...

ομορφο ομορφο..Καλησπεραα λυκακο..!