ακέραιος αριθμός

Ακέραιος αριθμός

Μπορεί να είναι και νύχτα,
προπαραμονές Χριστουγέννων
γιορτή με το ζόρι δηλαδή,
θες δεν θες.
Έρχεται και σε χτυπάει με δύναμη η ζωή,
με μίσος σχεδόν,
ξύπνα!
ξύπνα!
ξύπνα!
Φωνάζει.
Οι διδάσκαλοι των νόμων
μπορεί να είναι οι άγιοι των φαναριών,
οι άστεγοι της πλατείας,
οι νηστικοί της λύπης.
Μπορεί να είναι ότι με πείσμα
κεντά την αντοχή σου.
Ένα βήμα απ' το κρεββάτι σου ο κήπος της Εδέμ,
ο Δράκοντας που κοίμισες
τάζοντάς του ψυχή και φωτιά,
το μυαλό σου που περιπλέκεται στον κορμό του δέντρου
σφυρίζοντας διχαλωτούς πειρασμούς.
Μη φύγεις
Μην το βάλεις στα πόδια
Ξανά
Πάρε το βάρος του κόσμου στους ώμους σου
και ζητιάνεψε τα μήλα των Εσπερίδων.
Δεσμεύοντας λευτερώνεις το αξεδιάλυτο.
Δεν καταλαβαίνω...
Το αριστερό σου μάτι δακρύζει τα βράδια
Τα πρωινά επιτυγχάνει να κοιμάται
Για κοίτα!
Κάποιος από τους τελευταίους ρομαντικούς τούτου του κόσμου
έντυσε με γιασεμιά τους γκρεμούς
έτσι που η πτώση να μοσχοβολά άνοιξη.
Αφέσου!
Τι άρτια λέξη
για κάποιον που υπήρξε πάντοτε ακέραιος αριθμός...



αφιερωμένο στον φίλο και οδηγό μου Σωτήρη και στην αναπάντεχη Μαρία της ωραίας Αστυπάλαιας