
Ξεφλουδίζοντας το Εγώ,
πόρτες κλειστές,
τζάμια σπασμένα,
φωνές που αντηχούν
στο πηγάδι του Κόσμου
- Ποια είσαι;
- Αλήθεια ρωτάς;
Αλυσίδες διπλά και τριπλά περασμένες
σε λαιμό ντελικάτο
Αφουγκράζομαι την καρωτίδα
που σφύζει ζωή,
το αβέβαιο αύριο στον παλμό του σφυγμού σου
-Ποια είσαι;
Ερωταποκρίσεις
Αθιβολές
Ευθείες βολές
Απώλειες παράπλευρες
- Ποια είσαι;
- Ποια είμαι;
Η δυαδική γοητεία της ψύχωσης
Ένα σπίτι με θέα στη θάλασσα
Ένα μαβί σύννεφο για σκίαστρο στον ήλιο
- Ποια είσαι;
- Καμιά στ' αλήθεια πριν σε συναντήσω
Μεσήλικες πια
κι όμως ακόμα χρειαζόμαστε
μια Ουτοπία για να πορευτούμε
Ποιος μπορεί να δει τα μάτια της Αλήθειας
χωρίς να τυφλωθεί;
Αρκεί!
Εγώ θα κοιτάω τα δικά σου μάτια
- Ποια είσαι;
- Είμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου