καθώς κοιμασαι...

Μικραίνουν οι δρόμοι

και μεγαλώνουν τα όνειρα,

καθώς κοιμάσαι.

Άρτου ευλογία

κι αμαρτωλού προσευχή

η ανάσα σου.

Απ' τα κλειστά σου βλέφαρα

κατρακυλούνε γιασεμιά σπαρμένα

και χρωματιστά φιλιά!

Ανέμοι φυσούν

απ' τα δυο σου χέρια ανάμεσα.

Μια, βοριάς αντάρτης

μια, νοτιά θεότρελη.

Ξέρεις,

κανένας μέχρι σήμερα

δεν χαρτογράφησε τα όνειρα,

και τις φωτιές,

κανένας.

Λειψά τα εργαλεία λες

ή λειψή η αντίληψη?

Και το γύρω - γύρω του Ήλιου κανείς...

Ζωγράφοι και ποιητάδες σωρό

μα η μαγεία της Ανατολής

μαγεία μένει...

Δεν χωρά του απλού το θεόρατο

σε χαρτιά και πινέλα.

Μισανοίγεις τα μάτια,

αναδεύεσαι αργά,

στων χειλιών σου την άκρη

ένας μικρός ηλιάκος σκάει.

Κι άλλος ένας...

Κι άλλος...

Ξυπνάς με την απορία του νιογέννητου,

και με την ευωδιά του καινούριου

Ανατολή μου...

Κι είναι όλα εκεί,

στα μάτια σου μέσα

του κόσμου το μέγα μυστήριο

κι η απλότητα της μίας στιγμής.

Μιας μικρής στιγμής που μπορεί

και να 'ναι ευτυχία.