ελπίδα...

...στις στάλες της βροχής

αν αγγίξω το πρόσωπό σου,

θα χαθεί,

φοβάμαι...

μέσα σε μικρές παραισθήσεις φωλιάζω

να! προχτές ένα σύννεφο δάμασα

για να βγάλω μια βόλτα το όνειρό σου,

στον ουρανό...

δίπλα μου ένας γελαστός Ίκαρος πετούσε

με τα κατάλευκα φτερά του να γυαλίζουν στον ήλιο...

αψηφώντας τον θάνατο

νικάμε την μοίρα μας

είπα...

είπες?

με μια ξεδιάντροπη σχεδόν λαγνεία

βύθισα τα δόντια μου στην σάρκα της ζωής

αφήνοντας μια μαβιά μελανιά,

σημάδι...

μέχρι σημερα δεν βρήκα τον δρόμο της καρδιάς σου

για να ΄ρθω...

στις Αγορές του κόσμου πλανιέμαι

ψάχνοντας...

αναζητείται ελπίδα!