Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Βροχές...


Πάνω σε νερών περάσματα

περπάτησα,

νύχτα

κι άλλη νύχτα...

- Έχασα το μέτρημα, πάει...

Στόματα που χάσκουν ανοιχτά

γέμισαν τα σκοτάδια μου.

Το πρωί ξυπνάω γεμάτη δαγκωνιές.

Μελανιάζω.

Αριθμημένα τα όνειρα και στοιχειοθετημένα

έτσι αυτοκτονούν,

κρατώντας στα δόντια τους

διάτρητες αποδείξεις με μπλε σφραγίδες.

Και για να μένουν αξέχαστα

αφήνουν σημάδια μικρά

σ' ένα δέρμα

που ξέχασε τον τρόπο ν' ανθίζει.

Άλλωστε η άνοιξη φέτος

έφερε βροχές

οι παπαρούνες απλά αλλάξαν επάγγελμα

από χαρωπές πεταλούδες των αγρών

μεταμορφώθηκαν

σε πρόστυχες λολίτες των δρόμων.

Και το καλοκαίρι

κατέβηκε σε απεργία.

Δεν φτάνουν τα ένσημα μας για μία χαρά

αλλά μας περισσεύουν οι λύπες.

Κι οι νύχτες που δεν έχουν τελειωμό...