καπνίζω...
προς απαγόρευσιν κι εγώ
σε κλειστούς χώρους
και σε άλλων συναναστροφές
δεν θα...
ΘΑ προσέχω,
την υγεία μου και την υγεία τους
του αγέρα το ακριβό οξυγόνο
της ομορφιάς το ξεκάθαρο κάλλος
ΘΑ προσέχω...
απαίτησες να 'μαι καλά
να' μαι εδώ
να 'μαι παρούσα
απαίτησες να 'μαι δυνατή
να'μαι σωστή
ν' αντέχω!
καπνίζω!
κλεισμένη εδώ σ' ένα κουτάκι
απ' αυτά της συλλογής σου
είδος προς εξαφάνιση γράφει
"ακριβός μαλάκας"
είναι καιρός τώρα
που βλέπω μόνο λευκό
που ακινητώ ασφυκτικά
τα μέλη μου σκουριάζουν
τα λόγια μου στερεύουν
τα φιλιά μου εξατμίστηκαν
τριγύρω μου σκόνη...
τα εκθέματα σιωπούν
από χρόνια αυτά σε αχρηστία
μονάχα ένα ξύλινο στρατιωτάκι
με κοιτάει από κάπου - κάπου απορημένο
ο συλλέκτης χρεοκόπησε
οι δημοπρασίες απαγορεύτηκαν
το καθεστώς κλονίζεται
εμείς άραγε τι θα απογενούμε?
- μοιάζει να λέει -
φυσώ τον καπνό μου στο λευκό επιδεικτικά
και πεισματώνω...
σιωπηλή ευχή : ας ρίξει κάποιος λίγο χρώμα...
